Riccardo Scamarcio

Riccardo Scamarcio
	; Riccardo Scamarcio (2008)
Imię i nazwisko	Riccardo Dario Scamarcio
Data i miejsce urodzenia	13 listopada 1979 ; Trani
Zawód	aktor, producent filmowy
Lata aktywności	od 2000
	Multimedia w Wikimedia Commons

Riccardo Dario „Ricky” Scamarcio^[1]^[2]^[3] (ur. 13 listopada 1979 w Trani) – włoski aktor i producent filmowy^[4].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Trani, w regionie Apulia, jako syn artystki malarki Irene Petrafesy^[5] i Emilio Scamarcio^[6]. W wieku 16 lat, za radą przyjaciela, przeniósł się do Rzymu, gdzie studiował na wydziale aktorskim w Centro Sperimentale di Cinematografia^[7].

Kariera

Jego debiutancką rolą była postać Michele'a Reale w serialu telewizyjnym Koledzy (Compagni di scuola, 2000). Później znalazł się w telewizyjnym filmie sensacyjno-przygodowym Kochaj wroga 2 (Ama il tuo nemico 2, 2001). Na kinowym ekranie zadebiutował jako Andrea Utano w melodramacie Nasze najlepsze lata (La Meglio gioventù, 2003) u boku Alessio Boni, Jasmine Trincy i Luigi Lo Cascio. Grywał także w teatrze w przedstawieniach: Non essere - Mise en espace (2003), Trzej muszkieterowie (2004), Inteligencja, serce, palce (2009) na motywach listów Mozarta i Romeo i Julia (2011).

Po występie w filmie Teraz albo nigdy (Ora o mai più, 2003), stał się znany włoskiej publiczności dzięki roli Stepa, agresywnego chuligana, którego życie składa się wyłącznie z ćwiczeń na siłowni, wyścigów na motorze i bijatyk do upadłego, w melodramacie Trzy metry nad niebem (Tre metri sopra il cielo, 2004)^[8]. Wkrótce dołączył do obsady Opowieści kryminalnej (Romanzo criminale, 2005) Michele Placido w roli Nero z Kim Rossi Stuartem.

W 2006 roku trafił do miniserialu Canale 5 Czarna strzała (La freccia nera, 2006) wg powieści Roberta Louisa Stevensona. Potem wziął udział w dramacie Mój brat jest jedynakiem (Mio fratello è figlio unico, 2007) jako Manrico Benassi, komedii romantycznej Podręcznik miłości 2 (Manuale d'amore 2 - Capitoli successivi, 2007), melodramacie Tylko ciebie chcę (Ho voglia di te, 2007) i komediodramacie Abla Ferrary Go Go Tales (2007) jako doktor Steven z Willem Dafoe i Matthew Modine.

Spotykał się z Laurą Chiatti i Angelą Liso. Na planie dramatu Texas (2005) poznał aktorkę Valerią Golino, z którą w kwietniu 2006 roku związał się^[9]. W 2016 roku para rozstała się^[10].

Nagrody i nominacje

Rok	Nagroda	Kategoria	Film	Rola	Rezultat
2006	Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Berlinie	Nagroda fotografów European Film Promotion (EFP)	-	-	Wygrana
2007	David di Donatello	Najlepszy aktor drugoplanowy	Mój brat jest jedynakiem (Mio fratello è figlio unico, 2007)	Manrico Benassi	Nominacja
2009	66. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji	Nagroda Pasinetti - wyróżnienie specjalne	Wielkie marzenie (Il grande sogno)	Nicola	Wygrana
2009	David di Donatello	Najlepszy aktor	Sam się nie uratujesz (Nessuno si salva da solo)	Gaetano	Nominacja
2014	FICE - Federazione Italiana Cinema d'Essai	Najlepszy aktor	Un ragazzo d'oro (2014)	Davide Bias	Wygrana
2014	David di Donatello	Najlepszy producent z Violą Prestieri	Miele (2013)	-	Nominacja
2015	72. Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Wenecji	Nagroda Pasinetti - wyróżnienie specjalne	La Prima Luce (2015)	sobowtór	Wygrana
2015	David di Donatello	Najlepszy aktor	Sam się nie uratujesz (Nessuno si salva da solo)	Gaetano	Nominacja

Wybrana filmografia

Filmy fabularne

2001: Kochaj wroga 2 (Ama il tuo nemico 2) jako
2003: Nasze najlepsze lata (La Meglio gioventù) jako Andrea Utano, dorosły
2003: Teraz albo nigdy (Ora o mai più) jako Biri
2004: Trzy metry nad niebem (Tre metri sopra il cielo) jako Step
2004: Zapach krwi (L'odore del sangue) jako
2005: L'uomo perfetto jako Antonio
2005: Texas jako Gianluca Baretti
2005: Opowieść kryminalna (Romanzo criminale) jako Il Nero
2007: Mój brat jest jedynakiem (Mio fratello è figlio unico) jako Manrico Benassi
2007: Go Go Tales jako doktor Steven
2007: Podręcznik miłości 2 (Manuale d'amore 2 - Capitoli successivi) jako Nicola
2007: Tylko ciebie chcę (Ha voglia di te) jako Step
2008: Colpo d'occhio jako Adrian
2009: Wielkie marzenie (Il grande sogno) jako Nicola
2009: Na pierwszej linii (La prima linea) jako Sergio Segio
2009: Czarny lud (L'uomo nero) jako Pinuccio
2009: Eden jest na zachodzie (Eden à l'ouest) jako Elias
2010: Mine vaganti. O miłości i makaronach (Mine vaganti) jako Tommaso Cantone
2010: Nasze życie (La nostra vita)
2010: Samotność liczb pierwszych (La Solitudine dei numeri primi) jako Mattia Balossino
2011: Poliss jako Francesco
2011: Kochaj wroga 2 (Manuale d'amore 3) jako Roberto
2012: Czerwony i niebieski (Il Rosso e il blu) jako profesor Giovanni Prezioso
2012: Zakochani w Rzymie (To Rome With Love) jako hotelowy rabuś
2013: Miasta miłości (Third Person) jako Marco
2013: Una piccola impresa meridionale jako Arturo
2013: Border Informant jako Mario / Claudio Pasco Lanfredi
2014: Pasolini jako Ninetto Davoli
2014: Un ragazzo d'oro jako Davide Bias
2014: Effie Gray jako Raffaele
2015: Io che amo solo te jako Damiano
2015: Ugotowany (Burnt) jako Max
2015: London Spy (TV) jako sobowtór
2015: La Prima Luce jako Marco
2015: Sam się nie uratujesz (Nessuno si salva da solo) jako Gaetano
2015: Maraviglioso Boccaccio jako Gentile Carisendi
2016: Pericle il Nero jako Pericle
2017: Dalida. Skazana na miłość jako Orlando, brat Dalidy
2017: John Wick 2 jako Santino D’Antonio
2017: Andorra jako porucznik Afgroni

Teledyski

Ti scatterò una foto - Tiziano Ferro (2007)
Drammaturgia - Le Vibrazioni (2008)
Insolita - Le Vibrazioni (2008)
Meraviglioso - Negramaro (2008)
Dove cadono i fulmini - Erica Mou (2013)

Przypisy

↑ Riccardo Scamarcio – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
↑ Riccardo Scamarcio - Sztárlexikon. Starity.hu. [dostęp 2017-04-15]. (węg.).
↑ Personalidade: Riccardo Scamarcio (Itália). InterFilmes.com. [dostęp 2017-04-15]. (port.).
↑ Riccardo Scamarcio. Listal. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).
↑ Riccardo Scamarcio, Irene Petrafesa, Valeria Golino. Agrpress.it. [dostęp 2017-04-15]. (wł.).
↑ Il padre è morto. Massimo Recalcati a Filosofia sui Navigli il 14 aprile. Affaritaliani.it. [dostęp 2017-04-15]. (wł.).
↑ Riccardo Scamarcio. MYmovies.it. [dostęp 2017-04-15]. (wł.).
↑ Riccardo Scamarcio. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).
↑ Valeria Golino e Riccardo Scamarcio: "Ma tra noi non finirà mai veramente". The Huffington Post. [dostęp 2017-04-15]. (wł.).
↑ Valeria Golino confessa: ‘La mia storia con Riccardo Scamarcio non si chiuderà mai’. Tvzap - Kataweb. [dostęp 2017-04-15]. (wł.).

Linki zewnętrzne

Riccardo Scamarcio w bazie IMDb (ang.)
Riccardo Scamarcio w bazie Filmweb
Riccardo Scamarcio w Internetowej Bazie Filmowej (fdb.pl)

[1] Riccardo Scamarcio – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).

[2] Riccardo Scamarcio - Sztárlexikon. Starity.hu. [dostęp 2017-04-15]. (węg.).

[3] Personalidade: Riccardo Scamarcio (Itália). InterFilmes.com. [dostęp 2017-04-15]. (port.).

[4] Riccardo Scamarcio. Listal. [dostęp 2016-05-02]. (ang.).

[5] Riccardo Scamarcio, Irene Petrafesa, Valeria Golino. Agrpress.it. [dostęp 2017-04-15]. (wł.).

[6] Il padre è morto. Massimo Recalcati a Filosofia sui Navigli il 14 aprile. Affaritaliani.it. [dostęp 2017-04-15]. (wł.).

[7] Riccardo Scamarcio. MYmovies.it. [dostęp 2017-04-15]. (wł.).

[8] Riccardo Scamarcio. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-04-15]. (ang.).

[9] Valeria Golino e Riccardo Scamarcio: "Ma tra noi non finirà mai veramente". The Huffington Post. [dostęp 2017-04-15]. (wł.).

[10] Valeria Golino confessa: ‘La mia storia con Riccardo Scamarcio non si chiuderà mai’. Tvzap - Kataweb. [dostęp 2017-04-15]. (wł.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]